GÜVEN

Çocuklar, güvenle sığınabilecekleri ve destek alabilecekleri, sağlıklı ilişkilerle örülmüş bir aile ortamınaihtiyaç duyarlar.

YAKINLIK, İLİŞKİ, AİDİYET

Çocuklar, duygusal yakınlık içinde olabilecekleri kişilerle sıcak ilişkilere ve kendilerini ait olarak görebilecekleri bir aile ortamına (ve başka sosyal gruplara)
ihtiyaç duyarlar.

KAYITSIZ VE ŞARTSIZ SEVGİ 

“Olduğu gibi” sevilmek, değer verilmek çocukların en
temel ihtiyaçlarından birisidir. Çocuklar, sadece
“başarılı, uslu,vb. çocuk” olduğunda değil, “başarısız,
yaramaz,vb.” olduğunda da sevileceğini bilmek ister…

SAYGI

Anne-babaların, çocuklarını kendi “uzantıları” gibi
görmek yerine, kendilerinden farklı ve bağımsız bir
“birey” olarak görerek onların kişiliklerine saygı
göstermesi gerekir.

BEĞENİLMEK,ONAY 

Çocuklar, özellikle de anne-babalarının kendi başarılarını, becerilerini, ve olumlu özelliklerini fark edip kendilerini takdir etmesinden çok hoşlanırlar. Bu,
çocukların kendilerine değer vermesini ve kendisine
güvenmesini sağlar.

ANLAYIŞ, HOŞGÖRÜ, ŞEFKAT

Çocuklar, hataları ve eksiklikleri karşısında kendilerine anlayışlı ve hoşgörülü davranıldığında, öğrenmek ve kendilerini geliştirmek için cesaret geliştirirler. Hoşgörü eksikliği ve mükemmeliyetçilik, çocuğun
başarısızlık korkusunu artırarak cesaretini ve öğrenme isteğini azaltacaktır.

ÖZDEŞİM MODELLERİ

Çocuk, kendi kişiliğini geliştirirken çevresindeki
yetişkinlerin kendisine uygun birer rol modeli olmasına ihtiyaç duyar.